بررسی فلور و ساختار جوامع علف های هرز مزارع زعفران (crocus sativus l.) شهرستان های کاشمر و خلیل آباد

بهمنظورشناسایی و تعیینساختار جوامععلف هایهرزمزارعزعفرانشهرستانهای کاشمر و خلیل آباد، طیسالزراعی 94-93 تعداد 45 مزرعه بهطورتصادفیبراساسسطحزیرکشتانتخاب شدند. درهرمزرعهعلف هایهرزبهتفکیک جنسوگونه شمارش و طولوعرضجغرافیایی وارتفاعازسطحدریا توسط gpsثبتشد. بااستفادهازایناطلاعاتنقشهپراکنش گونه هایمختلفعلف هرزمزارعزعفرانشهرستان های مورد بررسیدرمحیط arcgis تهیه شد. تعدادعلف هایهرز مشاهدهشده82 گونه که خانواده های کاسنی، شب بو، گندمیان و میخک به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. علف هایهرزمهم بر اساسشاخصغالبیتبهترتیبشامل: علف پشمکی و جودره از باریک برگ ها و شاهی وحشی، علف میخکی، تلخه، خاکشیر تلخ و کنگر وحشی از پهن برگ ها بود. علف هایهرزیکساله با 53 گونه ازبیشترینتنوعگونه ایودوساله ها با 4 گونه ازکمترینتنوعگونه ایبرخورداربودند و چندساله هابا 25 گونه بینایندوگروهقرارداشتند. 82درصدگونه ها،پهن برگو18درصدگونه ها،باریک برگبودند. علف پشمکی، علف میخکی، تلخه، خاکشیر و شاهی وحشی گونه های غالب در کوهسرخ و شاهی وحشی، جودره، خاکشیر تلخ، جو موشک، کنگر وحشی و درشتوک گونه های غالب خلیل آباد بودند. شاهی وحشی از گونه های مشکل ساز در هر دو منطقه بود.